SKN studenckim okiem

30 01 2025

– Uczymy się nauk podstawowych, a koła naukowe pozwalają nam zajrzeć w głąb pracy klinicznej – mówi Nina Sługocka, studentka kierunku lekarskiego na UW. O badaniach naukowych prowadzonych przez studentów i przedmiotach, które mają największy wpływ na komunikację w międzynarodowym środowisku medycznym rozmawialiśmy na antenie Akademickiego Radia Kampus. Wywiad wyemitowany został 23 stycznia.

Nina Sługocka, studentka drugiego roku Wydziału Medycznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz członkini Studenckiego Koła Naukowego (SKN) Neurologii, w którym pełni również funkcję sekretarza, opowiada o studiach medycznych na UW, zajęciach pozaprogramowych w kołach naukowych oraz przygotowywaniu materiału do publikacji w czasopiśmie naukowym.

– Spotkania studenckich kół naukowych organizowane są zwykle raz w miesiącu. Oprócz studentów, uczestniczą w nich wykładowcy, naukowcy i lekarze, ale też pacjenci, którzy opowiadają o swoich schorzeniach i samopoczuciu – mówi Nina o zajęciach prowadzonych w ramach SKN Neurologii, dodając: – Mamy możliwość towarzyszenia lekarzom w trakcie ich dyżurów. To jest bardzo ważne i wartościowe, aby na wczesnym etapie studiów móc doświadczyć tego, jak wygląda praca w szpitalu.

Studentka przyznaje, że w ramach zajęć dydaktycznych przekazywana jest wiedza z zakresu nauk podstawowych, natomiast koła naukowe pozwalają zajrzeć w głąb pracy klinicznej.

– W ramach Koła Naukowego Seksuologii i Edukacji Zdrowotnej mogliśmy uczestniczyć w konferencji społeczno-naukowej dotyczącej życia z AIDS. Była to okazja do spotkania osób ze środowiska naukowego, instytucji pozarządowych i organizacji pacjentów. Będziemy też mieć możliwość współuczestniczenia w projekcie badawczym zajmującym się seksualnością Polek i Polaków – opowiada Nina.

Członkini SKN podkreśla, że studenckie koła są otwarte dla wszystkich: – Poza typową akademicką codziennością ważne jest mieć przestrzeń, gdzie można się realizować.

Przedmioty, które uczą

Kierunek lekarski na Uniwersytecie Warszawskim umożliwia osobom studiującym udział w badaniach naukowych. Od pierwszego roku program studiów obejmuje „Projekt badawczy Science Based Medicine” oraz przedmioty prowadzone w językach obcych, rozbudowany blok zajęć z nauk społecznych i humanistycznych, m.in. z przedmiotów „Socjologia medycyny”, „Historia medycyny”, „Komunikacja medyczna”, „Humanizacja medycyny”, „Psychologia dla lekarzy”, „Prawo medyczne”.

Jak podkreśla studentka, przedmiot „English in Medicine” jest niezbędny do przygotowywania tekstów i wypowiedzi w specjalistycznym języku: – Nauka angielskiego medycznego jest czymś innym niż codzienna komunikacja. Te zajęcia to duża wartość dodana.

Podczas lektoratów z przedmiotu „English in Medicine” studenci są zaznajamiani z terminologią medyczną, niezbędną do precyzyjnej i skutecznej komunikacji z pacjentem obcojęzycznym, ale również w interdyscyplinarnych zespołach medycznych.

W ramach „Projektu Badawczego Science Based Medicine” studenci poznają m.in. systemy biblioteczno-informacyjne i bazy danych, uczą się pracować z tekstem naukowym.

– „Science Based Project” jest realizowany do końca naszych studiów. Są to zajęcia, podczas których mamy okazję ćwiczyć umiejętność wyszukiwania materiałów do publikacji, przygotowywania artykułów i posterów naukowych, a także wygłaszania miniwykładów – mówi studentka medycyny.

Od pomysłu do artykułu

Nina Sługocka, studentka drugiego roku kierunku lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, jest jednym z autorów pracy przeglądowej pod tytułem: „The current state of knowledge on the role of NKG2D ligands in multiple sclerosis and other autoimmune diseases”. Artykuł został opublikowany w czasopiśmie „Frontiers” w styczniu.

– Generalnie zaczyna się od spotkań koła, pojawia się pomysł, zbierany jest zespół. W przypadku artykułu, który właśnie został opublikowany, tworzyliśmy bazę danych z wieloma przypadkami pacjentów – opowiada współautorka badań.

Jak Nina zaznacza, opracowywanie artykułu przeglądowego wymaga zapoznania z wieloma pracami, uzupełniania tabel dużą ilością danych, opisywania poszczególnych etapów prac i przypadków: – Proces jest długi i absorbujący, wymaga nanoszenia wielu poprawek i edycji tekstu, zmieniania koncepcji, przygotowywania grafik. Finalnie udało się nam zebrać pozytywne recenzje i artykuł został opublikowany.

– Badanie dotyczy korelacji markerów NKG2D w stwardnieniu rozsianym. W pracy porównujemy wiedzę literaturową na temat obecności markerów tego szlaku w stwardnieniu rozsianym i innych chorobach autoimmunologicznych – opowiada studentka Wydziału Medycznego UW.

Terapeutyczne cele w SM

Stwardnienie rozsiane (ang. Multiple sclerosis; SM) jest przewlekłą, postępującą, autoimmunologiczną chorobą zapalną centralnego układu nerwowego. Istotą choroby jest wieloogniskowe uszkodzenie osłonki mielinowej istoty białej w mózgu i rdzeniu kręgowym, które skutkuje występowaniem zróżnicowanych objawów neurologicznych  w postaci rzutów i/lub powolnego postępu choroby. SM może wystąpić w każdym wieku, jednak najczęściej ujawnia się między 20. a 40. rokiem życia.

W diagnostyce SM wykorzystywane są w szczególności badania rezonansu magnetycznego (MRI) oraz analiza płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF). Do tej pory nie zidentyfikowano markera o znaczącej czułości i specyficzności do wykrywania tej choroby w jej wczesnym stadium. W badaniach prowadzonych na przestrzeni ostatnich lat naukowcy zajmowali się faktem, iż liczba komórek T typu natural killer (NKG2D+) z rodziny receptorów podobnych do C-typowych lektyn (NKG2D) w krwi obwodowej, CSF i tkance mózgowej jest wyższa u pacjentów z SM niż u osób zdrowych.

A. Pogoda-Wesołowska, N. Sługocka, A. Synowiec, K. Brodaczewska, M. Mejer-Zaharowski, M. Ziękiewicz, W. Szypowski, P. Szymański, A. Stępień, The current state of knowledge on the role of NKG2D ligands in multiple sclerosis and other autoimmune diseases, „Frontiers in Molecular Neuroscience”, vol. 14: 2024, https://doi.org/10.3389/fnmol.2024.1493308

 

Pełne nagranie wywiadu w Akademickim Radiu Kampus jest dostępne na platformie YouTube Wydziału Medycznego UW: